Brak przelewu w obowiązkowym MPP nie musi oznaczać wyłączenia wydatku z kosztów
Jeśli w wyniku pomyłki przedsiębiorca dokona płatności, wobec której należało zastosować komunikat przelewu i formułę split payment, z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, ale sprzedawca zwróci należność na jego firmowe konto bankowe, a nabywca ureguluje płatność ponownie – już z zastosowaniem formuły split payment, to wydatek taki będzie mógł zostać zaliczony do kosztów podatkowych. Prawidłowość takiego stanowiska potwierdził fiskus.
Ponowny przelew zapłaty należności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności doprowadzi do rozliczenia przez kontrahenta całej kwoty wynikającej z faktury. Dyrektor KIS potwierdził, że w przypadku kiedy przedsiębiorca otrzyma zwrot środków przekazanych sprzedawcy z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności i dokona ponownego przelewu na rzecz tego kontrahenta – tym razem z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności – nie znajdzie zastosowania wyłączenie z kosztów poniesionego wydatku na podstawie art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Zgodnie z przywołanym przepisem z kosztów uzyskania przychodów wykluczone są te wydatki, co do których przedsiębiorca zobowiązany był dokonać płatności z zastosowaniem split payment i pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” obowiązek ten nie został zachowany.
Zwrot i przelew z MPP
We wniosku o interpretację spółka wskazała, że większość faktur otrzymywanych od kontrahentów jest opłacana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności – nawet w tych przypadkach, kiedy nie jest to konieczne. Pomimo przyjętej polityki firmie zdarzyły się jednak błędy w trakcie księgowania, polegające na nieprawidłowym wyborze metody płatności. Skutkiem pomyłek były sytuacje, w których spółka dokonywała płatności na rachunek bankowy z pominięciem obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności wynikającego z art. 108a ust. 1a, który przewiduje, że przy dokonywaniu płatności za towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota należności przekracza 15 tys. zł, należy zastosować formułę split payment. Taki obowiązek dotyczy m.in. różnego rodzaju kupowanych metali (w tym srebra i złota), sprzętu komputerowego, telefonów, telewizorów oraz konsol, a także części i akcesoriów do samochodów i motocykli.
Wykrywszy błędy, przedsiębiorstwo kierowało wnioski do kontrahentów z prośbą o zwrot kwot odpowiadających nieprawidłowo zrealizowanym płatnościom na jego rachunek bankowy. Niezwłocznie po otrzymaniu tych środków spółka ponownie dokonywała płatności na rzecz kontrahenta – tym razem już z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.
Dyrektor KIS potwierdził, że jeżeli zwrot kwot odpowiadających błędnie zrealizowanym płatnościom następuje na rachunek bankowy kontrahenta, a ponowny przelew należności zostanie przez wnioskodawcę dokonany z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, to doprowadzi to do rozliczenia przez kontrahenta całej kwoty podatku wynikającej z faktury i w konsekwencji spowoduje osiągnięcie głównego celu wprowadzenia przepisów dotyczących split payment.
Zdaniem firmy, która wnioskowała o interpretację, koszty z tytułu nabycia towarów i usług potwierdzone fakturami, które zostaną ponownie uregulowane przelewem na rachunek bankowy z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, stanowią koszty uzyskania przychodów i nie ma do nich zastosowania ograniczenie wskazane w art. 15d ust. 1 ustawy o CIT. Argumentując swoje stanowisko, spółka powołała się również na wcześniejsze interpretacje Dyrektora KIS (pismo z 7 grudnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.402.2020.1.BM) oraz stanowisko wiceministra finansów Jan Sarnowskiego (odpowiedź na interpelację poselską z 6 marca 2020 r. nr 2109) , w których zaprezentowano podobne tezy.
Główny cel zrealizowany
Ostatecznie Dyrektor KIS (w interpretacji 0111-KDIB1-2.4010.534.2021.2.MS z 13 grudnia 2021 r.) potwierdził, że spółka prawidłowo interpretuje przepis. Wskazał równocześnie, że jeżeli zwrot kwot odpowiadających błędnie zrealizowanym płatnościom następuje na rachunek bankowy kontrahenta, a ponowny przelew należności zostanie przez wnioskodawcę dokonany z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, to doprowadzi to do rozliczenia przez kontrahenta całej kwoty podatku wynikającej z faktury i w konsekwencji spowoduje osiągnięcie głównego celu wprowadzenia przepisów dotyczących split payment, jakim jest zapobieganie próbom wyłudzenia VAT.
Z zaprezentowanym stanowiskiem Dyrektora KIS należy się jak najbardziej zgodzić. Rozwiązanie przyjęte przez wnioskodawcę jest zachowaniem racjonalnym i logicznym. Po pierwsze cofa ono negatywne skutki związane z brakiem zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, a po drugie prowadzi do spełnienia obowiązków określonych przez ustawę. Ten mechanizm „ratunkowy” można zastosować także odpowiednio w przypadku dokonania zapłaty na rachunek bankowy spoza Białej Listy i niezłożenia ZAW-NR.
Autor: Paweł Jaworski