WSA w Poznaniu wydał wyrok odnoszący się do kwestii opodatkowania odsetek od zaległości podatkowych w ramach estońskiego CIT. Ze względu na aktualną treść przepisów oraz wciąż obowiązujących objaśnień sprawa jak na razie wydaje się rozstrzygnięta, a spółki opodatkowane ryczałtem powinny się liczyć z podwójną sankcją w przypadku opóźnień w zapłacie podatków.
W 2023 r. NSA wydał zaskakujący wyrok, w którym uznał, że wynagrodzenie prokurenta jest w całości opodatkowane estońskim CIT jako ukryty zysk. Co ciekawe, korzystniejsze stanowisko w tej kwestii prezentują organy podatkowe. Czy stanowisko NSA skutkuje tym, że wszystkie wynagrodzenia prokurentów powinny być w każdej sytuacji opodatkowane?
Od czasu do czasu można spotkać się z tezą o tym, że nawet drobne błędy w księgach rachunkowych powodują „wypadnięcie” z systemu estońskiego. Ostatnio ponownie było o niej głośno za sprawą interpelacji poselskiej złożonej w grudniu 2024 r. Na szczęście tego absurdalnego poglądu nie podziela nawet Minister Finansów, co w sposób jasny wynika z opublikowanej przed kilkoma dniami odpowiedzi.
7 listopada 2024 r. WSA w Rzeszowie wydał korzystny wyrok dla dealera samochodów reprezentowanego przez Gekko Taxens i uznał za wadliwą interpretację Dyrektora KIS w sprawie klasyfikacji odpisów amortyzacyjnych i wydatków związanych z samochodami służbowymi, które udostępniane są pracownikom do tzw. użytku mieszanego. Sąd nie zaakceptował wprost stanowiska organu, że możliwość prywatnego użycia takich aut przez pracowników oznacza, że koszty z tym związane stanowią „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” i trzeba od nich zapłacić estoński CIT.
Czy spółka z o.o. powstała z przekształcenia JDG „rozpoczyna prowadzenie działalności” czy może „rozpoczyna działalność”? Rozważania w tej kwestii można byłoby zacząć od odpowiedzi pytaniem na pytanie – jaka jest różnica? Okazuje się jednak, że na gruncie estońskiego CIT, różnica jest. I to znacząca.
Ministerstwo Finansów opublikowało założenia do projektu ustawy nowelizującej przepisy o CIT i PIT. Jego zakres jest szeroki i dotyczy bardzo różnych zagadnień. Chociaż zapowiadane zmiany w znacznym zakresie dotyczą kwestii niszowych, niektóre z nich mogą mieć istotne czy wręcz krytyczne znaczenie dla wybranych grup podatników.
Od 2022 r., kiedy CIT estoński w związku ze zmianami przepisów znacznie zyskał na popularności, pojawiają się liczne interpretacje organów podatkowych, w których sprzedaż wierzytelności własnych kwalifikowana jest do tzw. przychodów pasywnych. Przyjęcie takiej wykładni może stanowić poważny problem dla przedsiębiorstw, które wykorzystują faktoring i jednocześnie korzystają z ryczałtu od dochodów spółek lub planują wybór tej formy opodatkowania.
Praktyka interpretacyjna dotycząca prywatnego użytku samochodów na CIT estońskim nadal się nie wykształciła, mimo że ostatnia większa nowelizacja przepisów dotyczących tej formy opodatkowania weszła w życie 1 stycznia 2023 r. Duża część podatników, również tych, którzy użytkują firmowe pojazdy na podstawie zawartych umów leasingu, godzi się z tym, że prywatny użytek powoduje wystąpienie opodatkowania. Czy jest to podejście słuszne i znajdujące oparcie w obecnych regulacjach?
W ostatnich tygodniach w mediach tradycyjnych i społecznościowych można było natrafić na informację o tym, że jednemu z podatników urząd skarbowy zakwestionował prawo do stosowania estońskiego CIT, wzywając go jednocześnie do złożenia CIT-8. Przyczyną, na którą powołał się organ, było posiadanie przez wspólników tejże spółki udziałów w innych spółkach. Czy wielu podatników stosujących estoński CIT powinno mieć w związku z tym powody do obaw?
Mimo upływu czasu od nowelizacji przepisów dotyczących estońskiego CIT, która nastąpiła 1 stycznia 2023 r., nie wykształciła się istotna (albo nawet żadna) praktyka interpretacyjna dotycząca prywatnego użytku samochodów na CIT estońskim. Wydaje się, że obecnie powszechne stało się założenie, że w takiej sytuacji podatek jest należny. Czy jednak to podejście jest słuszne i znajduje oparcie w obecnych regulacjach?