Kolejne zmiany w ramach pakietu VAT e-commerce od 1 stycznia 2024 r.

Ważny próg 25 płatności

Dostawcy usług płatniczych zlokalizowani w UE będą zobowiązani do prowadzenia i przekazywania ewidencji po upływie każdego kwartału kalendarzowego, jeżeli kumulatywnie spełnione zostaną następujące warunki:

i. środki pieniężne będą przekazywane od płatnika zlokalizowanego w państwie członkowskim (co do zasady jest to nabywca towarów/usług) do odbiorcy płatności zlokalizowanego w innym państwie członkowskim bądź poza UE (co do zasady jest to sprzedawca towarów/usług),

ii. dostawca usług płatniczych zrealizuje w ciągu kwartału kalendarzowego w danym państwie członkowskim więcej niż 25 płatności na rzecz tego samego odbiorcy.

Należy jednak wskazać, że nie wszystkie usługi płatnicze mają znaczenie dla kontroli transgranicznych dostaw towarów i świadczenia usług. Istotne są jedynie te, które prowadzą do transgranicznego transferu środków na rzecz odbiorców płatności (lub dostawców usług płatniczych działających w imieniu odbiorców) i tylko wówczas, gdy płatnik znajduje się w jednym z państw członkowskich UE. Wynika to z faktu, że państwo członkowskie, z którego pochodzi płatność, wskazuje organom podatkowym miejsce konsumpcji. Oznacza to, że płatności krajowe nie będą objęte zakresem nowych regulacji.

Aby uwzględnić jedynie płatności, które mogą być powiązane z działalnością gospodarczą (a więc wykluczyć transgraniczne przelewy środków dokonywane na potrzeby prywatne), przewidziano próg liczby płatności transgranicznych otrzymywanych przez danego odbiorcę płatności. Jak już zasygnalizowano powyżej, dostawca usług płatniczych będzie musiał prowadzić ewidencję na temat danego odbiorcy płatności w celu jej udostępnienia administracjom podatkowym tylko wówczas, gdy łączna liczba płatności otrzymanych przez danego odbiorcę przekroczy próg 25 takich zdarzeń w danym kwartale kalendarzowym (jest to również okres sprawozdawczy dla dostawców usług płatniczych). Liczbę tych płatności oblicza się poprzez odniesienie do usług płatniczych świadczonych przez dostawcę usług płatniczych w podziale na poszczególne państwa członkowskie i indywidualne identyfikatory odbiorcy płatności.

Warto zwrócić uwagę, że dostawcy usług płatniczych nie zawsze wiedzą, czy dany płatnik jest podatnikiem, czy też konsumentem, dlatego po przekroczeniu progu 25 płatności transgranicznych na rzecz tego samego odbiorcy płatności w kwartale, dostawcy usług płatniczych będą musieli przechowywać informacje dotyczące wszystkich płatności otrzymanych przez takiego odbiorcę płatności, bez rozróżniania, czy płatnik jest konsumentem, czy podatnikiem. Oznacza to, że regulacje wprowadzone dyrektywą 2020/284 będą miały zastosowanie w ten sam sposób do płatności B2B, jak B2C.

Dostawcy usług płatniczych będą musieli ponadto stosować zasady w zakresie określenia lokalizacji płatników i odbiorców płatności. Odmiennie niż w prawie podatkowym kluczowego znaczenia w tym zakresie nie będzie miało ustalenie miejsca opodatkowania, siedziby ani stałego lub zwykłego miejsca zamieszkania odbiorcy płatności ani płatnika. Ustalenie lokalizacji (zarówno płatnika, jak i odbiorcy) może zostać oparte na:

a) IBAN rachunku płatniczego lub jakimkolwiek innym identyfikatorze, który jednoznacznie identyfikuje płatnika oraz podaje jego lokalizację – w tym przypadku przyjmuje się, że płatnik znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, któremu odpowiada IBAN lub jakikolwiek inny identyfikator;

b) BIC lub jakimkolwiek innym kodzie identyfikacyjnym instytucji – ustala się w przypadku braku identyfikatorów wskazanych w ppkt a).

Określenie lokalizacji, w szczególności jej prawidłowość, będzie determinować obowiązek prowadzenia – opisanej wcześniej – ewidencji przez danego dostawcę usług płatniczych.

Celem uszczelnienie poboru VAT

Zdaniem Ministra Finansów, biorąc pod uwagę, że płatność za większość zakupów dokonywanych przez Internet przez klientów europejskich odbywa się z wykorzystaniem poleceń przelewu, poleceń zapłaty lub przy użyciu karty, za pośrednictwem dostawców usług płatniczych, to wprowadzenie opisanego pakietu rozwiązań spełni zakładane rezultaty. Dostawcy usług płatniczych posiadają bowiem szczegółowe informacje dotyczące płatności i odbiorcy płatności, dlatego mogą przedstawić organom podatkowym pełny obraz zakupów dokonywanych w sieci, aby pomóc im w należytym wykonywaniu zadań polegających na monitorowaniu przestrzegania obowiązków w zakresie VAT, a także wykrywaniu i zwalczaniu transgranicznych oszustw w dziedzinie VAT. Zgodnie z przyjętą ustawą dane z ewidencji prowadzonych przez dostawców będą umieszczane nie tylko w unijnym systemie CESOP, ale trafią także do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

Jednocześnie wgląd i możliwość korzystania przez administracje skarbowe poszczególnych państw z danych o płatnościach przyczyni się do uszczelnienia poboru VAT i poprawy sytuacji uczciwych podatników, co powinno mieć wpływ na wspólny rynek.

Ustawa została już przyjęta przez Sejm, a także rozpatrzona przez Senat, który nie wniósł do niej jakichkolwiek poprawek. Należy więc oczekiwać na przekazanie jej Prezydentowi, który będzie miał 21 dni na podpisanie ustawy.