Mimo że leasing czy najem rowerów nie jest bardzo powszechny, to jest zjawiskiem obecnym w obrocie gospodarczym. Choć na pierwszy rzut oka mogłoby się to wydać zagadnieniem trywialnym, to podatnicy zainteresowani uzyskaniem finansowania na takie przedmioty, powinni zwrócić uwagę, od kogo zamierzają nabyć usługę. Jeśli będzie to podmiot zagraniczny, należności z tego tytułu będą podlegały opodatkowaniu „u źródła” (WHT).
Fiskus po raz kolejny konsekwentnie utrzymuje swoje stanowisko, uznając tym razem w wydanej Interpretacji Indywidualnej Dyrektora KIS z 1 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.637.2023.2.AK, że wynagrodzenie za leasing laptopów podlega opodatkowaniu u źródła. W podobnych sprawach fiskus przegrywał jednak w przeszłości przed NSA.
Branża leasingowa ze swej natury nie zalicza się do tych, w których rozliczenia podatku u źródła są najbardziej problematyczne. Znaczna część rynku leasingowego otrzymuje bowiem kluczowe świadczenia, takie jak finansowanie, od podmiotów polskich, w szczególności powiązanego banku. Jednak u tych leasingodawców, którzy wypłacają świadczenia opodatkowane u źródła (w szczególności odsetki) sytuacja znacznie się już komplikuje. Niestety nie należy się spodziewać, by ułatwiły ją objaśnienia podatkowe, których projekt opublikowało ostatnio Ministerstwo Finansów.
Choć obowiązek badania przy wypłacie zagranicznemu udziałowcowi dywidendy jego statusu jako rzeczywistego właściciela należności nie wynika wprost z przepisów ustawy o CIT przewidujących zwolnienie takiej wypłaty z opodatkowania u źródła, to na konieczność jego realizacji wskazywało część wyroków sądów administracyjnych w ostatnich latach. Równolegle zapadały jednak orzeczenia korzystne dla płatników. W 2023 r. kwestię tę dwukrotnie rozstrzygał także NSA, w każdym z wyroków zajmując odmienne stanowisko. Jakie podejście powinni stosować płatnicy?
Przez organy podatkowe usługi ubezpieczeniowe uznawane są za zbliżone do usług gwarancyjnych, dlatego w przypadku świadczeń nabywanych od podmiotów zagranicznych fiskus dąży do zastosowania podatku u źródła (WHT) na mocy art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Odmienne zdanie mają jednak sądy administracyjne, w tym NSA, co potwierdza niedawny wyrok.
Nowe zasady poboru podatku u źródła, które efektywnie zaczęły obowiązywać wraz z Polskim Ładem, drastycznie utrudniły rozliczanie tego podatku płatnikom. Jednym z największych wyzwań jest określenie, czy – i ewentualnie jak – podatek powinien być pobierany w przypadku wypłat dywidend do zagranicznych spółek–matek. Niestety, najnowsze orzeczenie NSA jeszcze bardziej pogłębia chaos prawny w tym zakresie.
W przypadku należności związanych z korzystaniem z oprogramowania na podstawie licencji typu end-user – w kwestii obowiązków w zakresie tzw. podatku u źródła – fiskus prezentuje stanowisko korzystne dla płatników. W licznych interpretacjach organy potwierdzają, że tego typu wydatki nie wiążą się ani z koniecznością poboru podatku, ani nawet obowiązkiem pozyskania certyfikatu rezydencji.
Głównym zmartwieniem biznesu na przełomie 2021 i 2022 r. były zmiany dotyczące PIT i składek na ZUS, a niewiele uwagi kierowano na zagadnienia dotyczące podatników i płatników podatku dochodowego od osób prawnych. Tymczasem z perspektywy dużych firm międzynarodowych, nie lada wyzwaniem okazał się podatek „u źródła”. Wynika to z braku podstawy prawnej dla składania kolejnych oświadczeń WH-OSC oraz przedłużających się procesów uzyskania opinii o stosowaniu zwolnienia. Ministerstwo Finansów dostrzegło jednak problem i wdrożyło działania zaradcze.
Trudno wyobrazić sobie prowadzenie działalności gospodarczej bez wykorzystania odpowiednich programów komputerowych. Przedsiębiorcy, którzy wykorzystują oprogramowanie na własne potrzeby, bez prawa do dalszego rozpowszechniania, nabywają tzw. licencje użytkownika końcowego (ang. end-user). Należności licencyjne co do zasady są opodatkowane podatkiem u źródła, jednak fiskus przyjmuje korzystne (i nieco zaskakujące) stanowisko na ten temat. Ma to szczególne znaczenie w kontekście zmiany zasad podatku poboru tego podatku od stycznia 2022 r.
Płatności na rzecz oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce – co w przypadku dealerów dotyczy głównie regulowania zobowiązań względem importerów oraz banków – korzystają ze zwolnienia z podatku u źródła. W określonych sytuacjach może pojawić się obowiązek zawiadomienia o dokonywanych płatnościach fiskusa. Polski Ład przewiduje jednak, że zawiadomienia nie trzeba składać, o ile wypłacane kwoty nie przekraczają ustawowego limitu.