Pierwszy raz od wybuchu pandemii przedsiębiorców będą obowiązywać standardowe, ustawowe terminy na realizacje obowiązków sprawozdawczych. W ubiegłych latach przesunięcia terminów, wprowadzane na podstawie rozporządzeń, wynikały głównie z komplikacji spowodowanych stanem zagrożenia epidemicznego oraz wprowadzeniem Polskiego Ładu. Teraz sytuacja wraca do normy.
Zakończyły się spotkania w ramach grup konsultacyjnych dotyczących KSeF, które zorganizowało Ministerstwo Finansów. W ich toku strona rządowa zbierała sugestie środowisk biznesowych. Gdy zostanie opublikowany projekt zmian legislacyjnych w tym obszarze, przekonamy się, które propozycje zgłoszone przez podatników zostały uwzględnione przez Ministerstwo Finansów. W trakcie spotkań zapewniono również, że do czerwca 2024 r. zostaną przyjęte przepisy, które pozwolą odroczyć termin wejścia w życie KSeF. Nowa data wejścia w życie obowiązkowego e-fakturowania nadal nie jest jednak znana.
Cesja umowy leasingu jest zabiegiem często stosowanym w obrocie gospodarczym. W jej wyniku dotychczasowy korzystający (cedent) uzyskuje często kwotę odstępnego od podatnika wstępującego do umowy leasingu (cesjonariusza). Jeśli pierwotny korzystający stosował opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, problemem może być ustalenie właściwej stawki ryczałtu dla uzyskanego odstępnego. Organy stoją zaś na stanowisku, którego zastosowanie prowadzi do sytuacji, w której wynagrodzenie uzyskane w związku z cesją może być opodatkowane według różnych stawek.
Dyrektor KIS wydał interpretację, która może stanowić cenne źródło informacji dla dystrybutorów pojazdów lub urządzeń, których działania ukierunkowane są na zwiększenie wolumenu sprzedaży poprzez udzielenie dofinansowania do umów leasingu. Odnosi się ona do skutków podatkowych kwot dofinansowania przekazywanych na rzecz finansującego, a także „dopłat do wykupu”, która może być należna spółce leasingowej, gdy korzystający nie zdecyduje się na wykup przedmiotu umowy, a cena uzyskana w związku z jego późniejszą sprzedażą jest niższa niż kwota wykupu z pierwotnej umowy.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zajął się niedawno kwestią możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności podatnika podatku VAT, którego pracownik wystawił fałszywą fakturę, posługując się tożsamością pracodawcy jako podatnika bez jego wiedzy i zgody. Innymi słowy – TSUE wypowiedział się, czy w takiej sytuacji pracodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT wynikającego z faktury z jego danymi? Co do zasady bowiem, wykazany na fakturze VAT jest należny od jej wystawcy również w przypadku braku rzeczywistej transakcji podlegającej opodatkowaniu.
Przedsiębiorcy działający w sektorze motoryzacyjnym i leasingowym niekiedy oferują swoim klientom możliwości zawarcia umów ubezpieczenia. Różnorodność modeli takiej działalności sprzyja powstawaniu niepewności związanej z kwalifikacją takich transakcji na gruncie VAT – zwłaszcza w przypadku gdy firma ubezpieczeniowa nie ma w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności. Wskazówek dla ustalenia poprawnego zaklasyfikowania tego typu rozliczeń dostarcza jednak orzecznictwo TSUE.
Przy przejściu na estoński CIT, oprócz spełnienia szeregu warunków, podatnik musi również złożyć zawiadomienia o wyborze opodatkowania ryczałtem (ZAW-RD). Mogłoby się wydawać, że to zwykła formalność, jednak ubiegłoroczna interpretacja Dyrektora KIS oraz wyrok WSA w Warszawie zburzyły spokój podatników. Na szczęście z pomocą przyszedł Minister Finansów i wydał w tej sprawie interpretację ogólną.
Problem niejednolitego podejścia organów podatkowych co do tego, czy koparki powinny być klasyfikowane jako środki transportu, czy też nie, został zauważony. Na wątpliwości przedsiębiorców pojawiające się w tym obszarze zwrócił uwagę poseł Tomasz Głogowski, składając interpelację poselską do Ministra Finansów. Na czym polega chaos pojęciowy w tym zakresie?
Ustawa o CIT stanowi, że przedmiotem leasingu mogą być środki trwałe „kompletne i zdatne do użytku”, a więc z pozoru takie, które są w pełni wyposażone i gotowe do spełniania swoich funkcji. Czy jednak w przypadku firmy leasingowej nie jest możliwe przyjęcie, że „kompletność i zdatność do użytku” należy oceniać z perspektywy finansującego, a nie – od strony czysto technicznej? I czy jest możliwe leasingowanie środka trwałego nie w pełni wyposażonego, np. pozbawionego kół lub innych części?
Od 1 stycznia 2022 r., kiedy wprowadzono art. 43 ust. 22 do ustawy o VAT, podatnicy mogą zrezygnować ze zwolnienia podatkowego dla niektórych typów usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 38–41 ustawy. Możliwość rezygnacji ze zwolnienia z VAT dotyczy jednak konkretnych rodzajów usług, np. udzielania kredytów lub pożyczek, ale już nie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Wśród zalet rezygnacji ze zwolnienia należy wymienić m.in. możliwość odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z tego rodzaju działalnością.